Eerste gezamenlijke gespreksavond in Waddinxveen
Geschreven door André KrookHet is donderdagavond 4 februari 2016, zo tegen 20.00 uur als we de Remonstrantse kerk in Waddinxveen binnenlopen, voor de eerste gezamenlijke gespreksavond van de drie samen-werkende gemeenten Alphen aan den Rijn, Boskoop en Waddinxveen en de koffiegeur komt ons al tegemoet. Enigszins verbaasd zie ik dat er al een flink aantal gemeenteleden aanwezig is. Wat onwennig stellen we ons alvast aan elkaar voor en ieder zoekt zijn/haar plaats op. Opmerkelijk is dat de meesten toch een beetje bij de eigen groep gaat zitten. Dan neemt Martine Wassenaar het woord en heet ons allen welkom op deze avond. Midden op de tafel staan drie kaarsen, wat op deze avond symbool staat voor de drie streekgemeenten. Van elke gemeente is één van de aanwezigen die een kaars namens zijn/haar gemeente ontsteekt. Ik vind het een mooi gebaar aan het begin van deze avond. Daarna neemt Martijn het woord. Als thema van deze avond wordt gekozen “loslaten”, naar aanleiding van gedachten van emeritus predikant Just van Es. Hij wijdde er het boekje “Weg uit het moeten”aan.
Loslaten…..ga daar maar eens aanstaan…..en hoe doe je dat dan? Loslaten kan moeilijkheden geven. Hoe geef je het een plekje in je eigen bestaan. Als voorbeeld gaf Martijn, dat je eens uit eigen beweging een bloemetje voor je partner mee zou kunnen nemen, als je dat al eerder nog niet uit jezelf hebt gedaan. Ook zou je het onderwerp “samenwerken” kunnen bespreken. Wat stel je je beiden hiervan voor en hoe doe je dat dan? In een Tv-programma met Annemiek Schrijver is onlangs gesproken over godsdienst en geloof, over “gaan waar geen weg is”. Daarvoor moet je open staan, ontvankelijk zijn. We hebben elkaar nodig, o.a. door met elkaar in gesprek te gaan.
Dan nodigt Martijn ons uit, om een moment stil te zijn en na te denken en te vertellen wat in ieder opkomt na wat er tot dat moment gezegd is.
Enkele reactie zijn: Het het woord “moeten”. Dat voelt als dwangmatig en is niet iets positiefs. Het woord “moeten” zo veel mogelijk vermijden.
Geloof is ook “vertrouwen” en “in beweging komen”. Een eerste stap is vanavond met elkaar om de tafel zitten en met elkaar in gesprek proberen te gaan. Iedere keer met kleine stapjes.
Samenwerken……..je afvragen, waar zitten we nu met elkaar? Waar ga je met elkaar naar toe? En…..zonder het “moeten”.
Conclusie………het is beter om met elkaar samen te werken.
Daarvoor moet je met elkaar zoeken, waar en welke mogelijkheden zijn er? Bijvoorbeeld: organist Johan Oomkes speelt in verschillende gemeenten. Je afvragen, hoe doen andere gemeenten het? Concluderen, je verliest niets, maar je krijgt er iets voor in de plaats bijv. door met elkaar in gesprek te gaan, elkaar te bevragen, contact zoeken en maken met gemeenteleden van andere gemeenten.
Maya noemde het spel “de reiskoffer”…… “ik ga op vakantie en ik neem mee……….”. Er werd besloten om dit spel op deze avond te spelen, waarbij alle aanwezigen mochten aangeven wat hij of zij mee zouden willen nemen. Enkele opmerkingen waren: saamhorigheid, mobiliteit opbrengen om naar andere gemeenten toe te gaan, niet terugvallen op alleen de eigen gemeente, verandering begint bij jezelf, zoeken en kijken naar gemeenschappelijke eigenschappen. Ook waren er tegengeluiden te horen……… opgemerkt werd dat weinig personen bereid zijn om andere gemeenten te bezoeken zoals bij de streekdiensten. Het is dus ook zaak om deze met elkaar te bezoeken. Nog enkele kernuitspraken die op deze avond werden genoemd: vrijheid in verbondenheid, verdraagzaamheid, geloof, hoop en liefde, kerkgebondenheid, Remonstrants gedachtengoed, het gemeenschapsgevoel meenemen en behouden, aandacht voor elkaar hebben en tenslotte muziek.
Tenslotte mijn persoonlijke beleving op deze avond: Aanvankelijk ging ik met gemengde gevoelens naar deze bijeenkomst. Ik was verrast door de opkomst van het aantal gemeenteleden van de drie gemeenten (32 personen geteld). Ik moest aan het eind van deze avond denken aan drie aspecten: positieve beleving, bruggen en verbinding. We zullen om elkaar te vinden, samen een brug over moeten (sorry voor dit woord) steken en verbinding maken. Vooral het laatste woord “verbinding” is denk ik een heel belangrijk aspect wat wij samen moeten zoeken de komende tijd.